/Μια τρελή, τρελή σαραντάρα των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου

Μια τρελή, τρελή σαραντάρα των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου

Τετάρτη 8 Αυγούστου, ΩΡΑ 9.30μμ
ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
είσοδος 5 ευρώ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: ΓΡΑΦΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ, ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΚΑΤΣΙΚΑΡΗΣ, Λωτός Coffee & Gastrobar,

Σκηνοθεσία: Σταύρος Καραγεωργιάδης
Μουσική: Τάσος Δίσκος, Μάχη Κυπραίου
Τραγούδι: Ελένη Μιχαηλίδου, Κατερίνα Κυριακίδου, Φώτης Πυριτίδης
Χορός: Νίκος Καρασαβίδης, Ελένη Μιχαηλίδου
Χορογραφίες: Ευγενία Πετροπούλου, Σοφία Μανουσαρίδου
Σκηνογραφία, ενδυματολογία, φωτισμοί: Σταύρος Καραγεωργιάδης
Μακιγιάζ: Μαρία Πετροπούλου
Κομμώσεις: Όλγα Κιουρτσίδου
Κονσόλα: Γιάννης Καλλαιτζόγλου, Τόλης Καπέλης, Ραφαήλ Παρλάκογλου

Παίζουν: Ελένη Μιχαηλίδου, Φώτης Πιριτίδης, Σταύρος Καραγεωργιάδης,
Δέσποινα Μαυρίδου, Κωνσταντίνα Χριστιανίδου, Κατερίνα Κυριακίδου,
Γιώργος Σαμαρτζίδης, Ευαγγελία Κιλικλή, Λένα Παντελίδου, Μαρία Χατζημπουγάτσα, Σοφία Παπαδοπούλου, Νίκος Καρασαβίδης.

“Ο πουριτανισμός που χαρακτηρίζει παλαιές και νέες γενιές, καλά κρατεί. Με αριστουργηματικό κωμικό λόγο, πολύ εύστοχα, οι συγγραφείς προβάλλουν τη σύγκρουση μεταξύ άκρατου πουριτανισμού και του σφοδρού έρωτα μιας σαραντάρας, χήρας με ευγενική ψυχή και ευαίσθητη καρδιά. Η Τζένη κατηγορείται από όσους υπηρετούν τον πουριτανισμό, από τα αδέρφια της, τις υπηρέτριες και τον περίγυρο της υψηλής κοινωνίας. Κατηγορείται για ένα ανήκουστο έγκλημα ! …τον διασυρμό της τιμής και της υπολείψεως των αδελφών της. Τόλμησε να αγαπήσει παράφορα έναν καλλιτέχνη έναν βιολιστή. “Έναν άνδραν νέον, γοητευτικόν και ωραίον !!” Όμως που δεν εγκρίνουν τα αδέρφια της.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Δουλεύοντας με την ομάδα, αναζητώντας την αλήθεια του έργου σε βάθος, προσπάθησα να μην αρκεστώ μόνο στον αριστουργηματικό κωμικό λόγο των συγγραφέων, αλλά να επιμείνω και να φωτίσω περισσότερο αυτήν την σύγκρουση μεταξύ, πουριτανισμού και έρωτα γιατί ένοιωσα πως έτσι γίνεται πιο καθαρό το μήνυμα των συγγραφέων. Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία, το μήνυμα, το ζουμί του έργου να φτάσει στους θεατές ξεκάθαρο, φωτισμένο έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της παράστασης να αγγίξει ψυχές. Αυτό το μήνυμα των συγγραφέων προσπαθώ να κοινωνήσω μαζί σας απόψε.

Στη σκηνογραφία και στα κοστούμια προσπάθησα με όσο το δυνατό λιγότερα σκηνικά αντικείμενα, “μόνο τα γραμμένα”, να φωτίσω την εικόνα της αστραφτερής υψηλής κοινωνίας του 1970. Στους φωτισμούς χρησιμοποίησα συμβολισμό”.

Καλή θέαση
Σταύρος Καραγεωργιάδης